Missie & Visie
UTSOPI is de Belgische Unie van Sekswerkers. We worden bestuurd door sekswerkers en werken samen met bondgenoten. We streven naar agency, autonomie en rechten. Meer rechten betekent meer keuzes. We streven naar onafhankelijkheid: de onafhankelijkheid van onze keuzes, onze lichamen, onze levens.
UTSOPI verdedigt de belangen van alle sekswerkers in België.
Dit ongeacht hun afkomst, leeftijd, genderidentiteit, verblijfsstatus, de redenen waarom ze de activiteit uitvoeren, hoe vaak of welke vorm van sekswerk ze uitvoeren.
Onze organisatie eist een plaats aan elke tafel
waar beslissingen worden genomen die impact kunnen hebben op de levens en het werk van sekswerkers. Indien men het echt meent met de bescherming en de rechten van sekswerkers, dan luistert men naar hen. De verdediging van de rechten van de meest kwetsbare sekswerkers heeft absolute prioriteit.
UTSOPI eist het verdwijnen van alle geweld op sekswerkers
Dat betekent fysiek geweld, maar ook psychologisch geweld. Hier gaat het zowel opm dwang als misleiding, machtsmisbruik, maatschappelijk stigma, discriminatie en achterstelling door de wet.
Sekswerkers hebben, net als elke andere persoon, recht op bescherming door de wet
Op enkele uitzonderingen na, worden de mensenrechten van sekswerkers wereldwijd grof geschonden. Landen als de VS, Frankrijk en Zweden spannen de kroon. Onze organisatie eist een onmiddellijk einde aan deze mensenrechtenschendingen.
Keuzevrijheid en zelfbeschikking staan centraal in onze strijd
Meer rechten leiden tot meer autonomie en keuzevrijheid. Meer rechten maken ook de keuze om met sekswerk op te houden eenvoudiger. Minder rechten zorgen minder keuzevrijheid, voor meer afhankelijkheid en een groter risico op geweld, uitbuiting en mensenhandel.
UTSOPI strijdt tegen uitbuiting en mensenhandel
Sekswerkers moeten hun leven kunnen leiden in alle vrijheid en onafhankelijkheid. Sekswerk is werk, maar wie er door anderen toe gedwongen wordt is een slachtoffer van mensenhandel. Sekswerk is deel van de oplossing, niet het probleem. Het zijn sekswerkers, met hun ervaring en aanwezigheid op het veld, die het snelst gevallen van geweld, uitbuiting en mensenhandel kunnen vaststellen en signaleren.
UTSOPI verzet zich in alle hevigheid tegen het Zweedse model
Wet Zweedse model weigert het onderscheid tussen sekswerk en mensenhandel te maken en criminaliseert de klant. Het model maakt elke wettelijke bescherming van sekswerkers onmogelijk en schept een ondergrondse markt. Onder de radar lopen sekswerkers een hoger risico op dwang, geweld en uitbuiting. Onder de radar zijn sekswerkers en slachtoffers van mensenhandel buiten het bereik van politie en hulpdiensten. Het model gaat in tegen alle beschikbare wetenschappelijk data en is, zoals aangegeven door oa. UNAIDS, een schending van de mensenrechten van sekswerkers en die van slachtoffers mensenhandel.
Het is noodzakelijk dat sekswerk wordt erkend als werk
Niet omdat het een job is als een ander, maar omdat sekswerkers, net als iedereen, ook wettelijke bescherming verdienen tijdens het werk. Wie zich hiertegen verzet, is niet oprecht begaan met de veiligheid en gezondheid van sekswerkers.
Een intersectionele strijd
Het stigma tegen sekswerkers is in bijna alle gevallen gecombineerd met andere vormen van discriminatie, zoals Zoals discriminatie op basis van afkomst, sociale klasse, seksuele oriëntatie en genderidentiteit. Onze missie kan daarom niet los gezien worden van de feministische strijd, de strijd voor LGBTQAI+-rechten, strijd tegen ongelijkheid en de strijd tegen racisme.
Geschiedenis van UTSOPI
Onze organisatie ontstond in de zomer van 2015. Op initiatief van Luca Stevenson (ESWA) kwamen vijf sekswerkers bijeen ten huize Sonia Verstappen, sinds jaren sekswerkersrechtenactiviste. Onder hen bevond zich Maxime Maes, ook een ervaren sekswerkersrechtenactivist. Ergens hadden we het idee om een collectief op te richten, maar het was nog een verre en vage droom. Onze eerste intentie was om samen te zijn, om met elkaar te praten, want meestal begrepen onze families en vrienden niet echt wat de uitdagingen, problemen en gevoelens waren die gepaard gaan met sekswerk. We wilden ook onze ervaringen als activist met elkaar delen. Maxime, Sonia en een derde sekswerker, Marie, bleven contact houden.
Eind 2015 was het duidelijk dat de burgemeester van Sint-Joost, een Brusselse gemeente die een deel van de rosse buurt van Brussel bestuurt, zich zou houden aan zijn verkiezingsbelofte om sekswerk uit zijn gemeente te verbannen. Marie, die al tientallen jaren in de wijk werkte, riep de hulp in van de anderen om haar en haar collega's te steunen. Andere activisten sloten zich aan: Julie, Yumi en vele anderen, nu met het duidelijke project voor ogen om het eerste sekswerkerscollectief in België op te richten. We hielden onze eerste persconferentie op 15 december 2015, die werd bijgewoond door een groot deel van de Belgische media. Bij dit evenement werden we officieel een activistisch collectief. De strijd tegen de burgemeester veranderde ons in een lokale gemeenschapsorganisatie met het politieke doel om de werk- en leefomstandigheden van sekswerkers te verbeteren en stigmatisering te bestrijden.
In 2017 zetten we de volgende stap: we registreerden ons als vereniging met een sociaal oogmerk, waardoor we in aanmerking kwamen voor overheidssubsidies. Kort daarna, in 2018, kwam de eerste financiering binnen, namen we onze eerste werknemer aan en zetten we de eerste stappen om een nieuwe afdeling van UTSOPI op te richten in de Vlaamse regio, te beginnen met Gent en Antwerpen. Het aantal leden bleef groeien, net als de politieke steun.
In 2020 kreeg UTSOPI nationale bekendheid door haar inspanningen om sekswerkers te helpen tijdens de Covidepandemie. Dankzij uitgebreide media-aandacht werd de weg vrijgemaakt voor het volgende grote doel, namelijk de decriminalisering van sekswerk. Dit bereikten we in 2022, na twee jaar intensieve politieke strijd.
FAQ over UTSOPI
Als jonge organisatie zonder zekerheid over toekomstige financiering, moeten we helaas constant blijven vechten voor ons voortbestaan. Zonder donaties zouden we niet kunnen overleven. Uw generositeit is erg belangrijk voor ons.
Tegelijk zijn we voortdurend op zoek naar gemotiveerde vrijwilligers, vooral voor grafisch ontwerp en vertalingen. Ten slotte rekenen we erop dat sekswerkers lid worden van UTSOPI en een actieve rol spelen in onze organisatie, zij het op politiek, creatief of organisatorisch vlak.
We stellen twee verschillende vormen van lidmaatschap voor: je kunt ondersteunend lid of actief lid worden. Wanneer je lid wordt, is het vanzelfsprekend dat je de missie en visie van de organisatie ondersteunt.
Alle leden:
Worden lid van de mailinglijst en ontvangen nieuws, updates over de organisatie en uitnodigingen voor manifestaties, informele bijeenkomsten, workshops en task forces.
Actieve leden:
Worden verwacht een actieve rol te spelen bij het organiseren van evenementen.
Kunnen gevraagd worden om de organisatie af en toe te vertegenwoordigen bij evenementen.
Op verzoek van journalisten, schrijvers en filmmakers kan naar hen doorverwezen worden.
Kunnen, indien mogelijk, een actieve rol spelen bij het beantwoorden van juridische of administratieve vragen van andere sekswerkers.
Kunnen gevraagd worden om documenten van de organisatie te lezen en te controleren voor publicatie.
Worden geacht aanwezig te zijn op de Algemene Ledenvergadering van de organisatie, waar wordt gestemd over het jaar- en het financiële verslag en waar het nieuwe bestuur wordt gekozen. Actieve leden hebben stemrecht in onze organisatie.
Kunnen zich kandidaat stellen voor het Bestuur.
Kunnen activiteiten voorstellen en organisatorische, financiële of andere steun krijgen om ze uit te voeren.
UTSOPI verdedigt de rechten van sekswerkers in België. Dit doen we in de eerste plaats door ons politieke werk, door te wegen op elke beslissing die een invloed zal hebben op de levens en de werkomstandigheden van sekswerkers.
Daarnaast wenst UTSOPI het heersende beeld over sekswerkers bij te sturen: weg van de stereotypen, weg van de clichés. Wetten die de bedoeling hebben een eind maken aan de discriminatie van sekswerkers, zullen van weinig tel zijn indien op sekswerkers blijft neergekeken worden. Dit moet veranderen. We doen dit door samen te werken met journalisten, scenaristen, schrijvers, regisseurs. We geven vormingen op scholen, bij de politie, het OCMW en andere diensten die vaak in contact komen met sekswerkers.
Tot slot willen we sekswerkers samenbrengen op een veilige plek. Maandelijks gaan op verschillende plekken in het land evenementen door waar sekswerkers elkaar kunnen leren kennen, waar ze vrijuit kunnen praten en waar ze van elkaar kunnen leren.